Een zeer bijzondere kruising van de rode Paeonia peregrina met lactiflora.

Vroeg en laag met zeer stevige stengels, dus geen steun nodig. De perfecte vorm; halfgevuld.

De geur is lekker licht en luchtig.

Teer vuurwerk afkomstig van een van mijn favoriete botanische pioenrozen; Paeonia peregrina.

Deze cultivar staat daar dicht bij en bevat het beste van wat peregrina te bieden heeft.

Net als alle enkelbloemige valt ook deze nooit om tijdens de bloei.

Een hoge 'Coral' met meer naar roze neigend abrikoos dan de zusjes.

Heerlijke komvormige geurende bloemen.

Vroeg bloeiend.

Fantastisch die Corals.

Een van de makkelijkste boompioenen. De bloemen geuren heerlijk. De struik heeft een ruige vorm.

De enige Pioen die zich ook op zandgrond nog redt.

Omdat ze gezaaid worden kan de kleur van de bloemen iets variëren.

Waarschijnlijk de meest legendarische pioen ooit sinds 'Rock's Variety'.

Een kruising tussen boom- en kruidachtige pioen.
De bloemen zijn zo'n 20 cm in doorsnede, maar hebben vanwege houtige stelen geen steun nodig. Ze is zeer rijk bloeiend en heeft een lekkere lichte geur.
Het blad blijft tot diep in de herfst fris om daarna met geweldige herfstkleuren een einde te vinden.

In 1948 kwam Toichi Itoh uit Tokio op het lumineuze idee om stuifmeel van de kruidachtige Paeonia lactiflora 'Alice Harding' te gebruiken om er de Japanse boompioen 'Katoden' mee te bestuiven. Zo ontstond de fantastische intersectionele kruisingsreeks met boompioen blad en half-houtige stengels.

Ze blijven veel lager dan boompioenen en hebben vaak half gevulde bloemen in heerlijke kleuren.

De Japanse professor Itoh was de eerste die het lukte boompioenen te kruisen met kruidachtige. Deze types staan genetisch ver van elkaar, ze behoren tot verschillende secties. De takken zijn halfverhout en de plant vormt een lage statige struik.
Roger Anderson deed het kunstje van Itoh in 1986 na en kwam zo tot deze. De kleur verloopt van zuiverwit naar diep roze-rood in het hart van de semi dubbele bloem. Ze zijn uitstekend winterhard, traag groeiend maar zeer lang levend.

Intersectionele hybride tussen een boompioen en een kruidachtige soort.

Deze kleur is in deze groep zeer bijzonder en maakt haar tot een kostbare zeldzaamheid.
Naarmate de wortels krachtiger worden worden de bloemen ieder jaar voller. Ze vormt een mooie compacte struik die geen ondersteuning nodig heeft.

Dit is een kruising tussen de gewone, kruidachtige pioen en een Chinese rockii boompioen.

Deze half-houtige planten groeien aanvankelijk traag, maar een volwassen plant kan tot wel 50 bloemen maken.
Ze zijn bijzonder schaars, kostbaar en zeer geliefd om hun bijzondere kleuren en groeiwijze. De geurende bloemen hebben een doorsnede van zo'n 20 cm.

Itoh pioenen zijn kruisingen van kruidachtige pioenen met boompioenen.
Toichi Itoh was de eerste die dat voor elkaar kreeg.
'Pastel Splendor' werd eind jaren 80 geselecteerd door Bill Seidl uit gekregen zaad. Het is een zeer groeikrachtige plant, rijk bloeiend met halfgevulde bloemen met een goed gevuld hart.

Een plezierplant.

'Pink Ardour' is een intersectionele hybride, een kruising tussen een boompioen en een kruidachtige pioen. Deze pioenen blij vrij laag en compact en verhouten gedeeltelijk. Ze maken elk jaar meer stengels vanuit de grond en zijn zeer standvastig.

Hun kleuren zijn fenomenaal.

Kruisingen tussen boompioen en kruidachtige pioenen hebben het sierlijk donker puntige blad van de houtige en de hanteerbare hoogte en groeikracht van hun kruidachtige ouders.

Deze extra bijzondere cultivar heeft keurig boven het blad uitstekende fenomenaal diep rode bloemen. (herkomst: Anderson 1999)

Hemels vuurrood.

Deze 'kom van schoonheid' is een half gevulde kruidachtige cultivar, vroeg en rijk bloeiend roze met een opvallend hart.
Japans type heet dat.

Het krachtige roze wordt geblust door het crème gele hart.

Deze schaal slagroom is een van de allermooiste gevulde witte.

Staat op zichzelf, geen steun nodig.

Licht en luchtig van geur.

Een lekker rijk bloeiende en sterk geurende gevulde cultivar.

'Duchesse de Nemours' werd in 1854 geïntroduceerd en is dus met recht een klassieker te noemen. De bloemblaadjes zijn leuk gefranst.

Het is bovendien een uitstekende snijbloem.

Halfgevulde rozerode, afkomstig van Orville, de Amerikaanse veredelaar uit Illinois die ook veel Hemerocallis cultivars heeft geïntroduceerd.

Vroeg, dubbel wit met een vleugje roze als de knoppen net open zijn. Oudere bloemen zijn volledig wit.

Relatief hoog (100 cm), goed geurend.

Stevige lange stelen, ideaal als snijbloem.

Het meest bijzonder blad dat we kennen bij pioenen.
Subtiel, zacht varenachtig en ontwapenend vurig rode of roze open bloemen.

Ze is, in tegenstelling tot de rest, een liefhebber van eerder humeuze, licht zure grond.

Dit zijn zaailingen dus de kleur van variëren.

Blauw-grijs blad in het voorjaar dat in de loop van de zomer purperrood verkleurt vanaf de punten. Uiteindelijk is het bijna helemaal rood.
In de herfst komen daar oranje en geel bij.

Redelijk rechtopstaand en niet zo hoog.
Zeer standvastig net als de rest.

Mijn favoriete gras nu ook geschikt voor de kleinere tuin.

Vernoemd naar de Aglaja die we spraken bij kwekerij Gräfin von Zeppelin, niet ver van de Zwitserse grens. En inderdaad familie van de luchtvaart pionier.
'Aglaja' heeft grote, half gevulde, bloemen met een indrukwekkend zwart hart.
Op de kwekerij zijn Oosterse papavers een grote uitdaging omdat ze in de zomer afsterven en dan te veel water krijgen. In de volle grond lost dat zichzelf op. Maar zet ze wel wat verder naar achter zodat de krater na de bloei wordt verbloemd.

Deze lieve schat en ik zijn al heel lang vrienden.
Het was een van mijn eerste geurplanten.
En eerste liefdes vergaan nooit. Dit is dus de meest aangenaam geurende plant op aarde.
We maakten voor het eerst kennis in Frankrijk, veel meer wil ik er niet over kwijt.

Je moet haar wel op je slaapkamer overwinteren.

Wild romance.

Het heeft lang geduurd tot ik deze leerde waarderen. Ik vond de lampenpoetsers nogal stijfjes en begon met de wat minder gangbare vormen. In de loop der jaren viel mij op hoe mooi hun winterbeeld is. Tot de winter zijn het nette polletjes die voor siergrassen vrij vroeg bloeien met strakke pluimpjes.
Je ziet ze vaak in grote groepen in de voortuinen van strakke witgeschilderde villa's. Soms met een paar berkenboompjes en verder niets.

Laag siergras dat elegant breed uitwaaiert en lang bloeit.

Lastig om niet even aan te zitten of het te aaien.

De juiste bloeitijd voor veel prairie stijl combinaties, maar ook prima als solitair.

Eleganter dan de meeste, lampenpoetsers. Ik vind ze bijna allemaal iets te stijfjes.

Beschrijven hoeft niet, bijna iedereen vind dit prachtig en wil het meteen hebben.
Bedenk wel: Het is een tropische plant die absoluut geen vorst verdraagt. Overwinteren kan boven 10 graden.
Beschouw dit mooiste gras op aarde eventueel als eenjarige. Ze groeien er snel genoeg voor. Geweldig in pot met contrasterend blad.

Het is net de Eiffeltoren: Je moet hem minstens een keer in je leven hebben gezien.

Uitstekend winterhard voor een Penstemon, net als 'Huskers Red' maar dan nog veel intensiever van kleur.

Donkerder blad en meer sprekende bloemen. Duidelijk een verbetering denken we.

Met dank aan Dale Lindgren van Nebraska University die er serieus werk van heeft gemaakt.