Dit is vanwege mijn liefde voor mediterrane planten.

Het is een van de meest grijze planten die het in ons klimaat nog goed doen.

Het wit-grijze blad is viltig behaard. De bloemen zijn klein en onopvallend. Het gaat bij deze vooral om het heerlijke bolletje grijs blad voor je zonneborder.
Ze groeit vanzelf als een bolletje, maar je mag het nog wat ronder knippen.

Al jaren wordt er in dit geslacht driftig veredeld door professionele liefhebbers. We zijn daar erg blij mee. De nieuwe cultivars hebben opvallende kleuren en bloemen die goed boven het blad staan.
Deze is van Hans Hansen die 14 jaar kruisingen van wildvormen uit Texas en Oklahoma selecteerde. Het blad is blauw-groen de stelen zijn donker grijs. Het jonge blad heeft een bronzen waas. Ze vormt een volle compacte zeer standvastige struik.

Deze kruising van Baptisia tinctora x alba is gevonden door Jim Ault van de Chicago Botanic Garden in Glencoe, Illinois. De bloemen aan lange stelen die boven het blad uitsteken verkleuren van citroen geel naar violet bruin. De jonge stengels lopen in het voorjaar donker purper uit.

'Solar Flare' is zeer rijk bloeiend.

Baptisia zijn lang levende droogte resistente planten.

De zeldzame witte vorm van Baptisia uit Wisconsin. Het blad is blauw-groen de stengels zijn grijs-groen.

Bijzonder miraculeus hoe deze speren de grond uit schieten. Plant ze zo snel mogelijk want ze worden alleen maar spectaculairder naarmate de pol groter en ouder wordt.

Plant mij nu.

De bloemen van deze spectaculaire recente introductie van Chicago Botanic Garden zijn bijzonder violet-bruin met een geel keeltje. Het blad is wat grijs-blauw.
De bloemen staan in lange aren duidelijk zichtbaar boven het blad.
Baptisia is voor de prairiebegrippen een van de eerste bloeiers.
Dit is de kruising van B. australis x B. sphaerocarpa van die laatste komt dat toefje geel.
Eenmaal standgevat zeer langlevend en sterk.

Concurrerend met Pulmonaria om het meest zilveren blad. De groene aders accentueren het zilver. De lieve bloemetjes zweven daar boven aan dunne steeltjes..

Een cult-plant nog steeds, ik weet niet precies waarom ook alweer. Maar zeker niet onaardig.

Een bus Engelse tuinreizigers voldoet meestal om onze hele voorraad te plunderen.

Deze fantastische cultivar, vermoedelijk een spontane kruising van Buddleja davidii en Buddleja fallowiana, werd in 1940 gevonden bij kasteel Lochinch in Schotland.
Kenmerkend zijn het zilver-grijze blad en de geurende violet-blauwe bloemen met een oranje oogje.

In het voorjaar diep snoeien, dan blijft het een vitale volle struik.

Mijn favoriete vlinderstruik.

Deze recente introductie van Walters Gardens, combineert de statige struikvorm van Buddleia davidii met de elegant doorbuigende pluimen van Buddleia lindleyana.

Heerlijk romig roze, geliefd bij bijen en vlinders.

Daar zijn ze dan: de dwerg vlinderstruiken; een nieuwe dimensie waar we erg enthousiast over zijn. De vlinders zijn dat waarschijnlijk ook omdat ze veel meer geplant gaan worden.

Dit zijn steriele kruisingen van Buddleja alternifolia × Buddleja davidii gemaakt door Peter Podaras van Cornell University.

Zeer lang bloeiend, bijna te mooi om waar te zijn.

Deze dwerg-vlinderstruik in 25 centimeter lange bloempluimen en heeft een spectaculaire intensieve kleur. Een kleurdoorbraak volgens de vinder, Walters Gardens.

Sprankelend van kleur lekker compact.

Deze selectie van Mien Ruys uit circa 1959 is wereldwijd een van de de meest succesvolle vlinderstruiken.
Wellicht heeft dat iets te maken met de indrukwekkende kleur. De aren zijn niet zo groot en het blad moest idealiter wat grijzer zijn.
Het is nog steeds de donkerste van allemaal.
Forse vitale struik, dus stevig terugzetten in het voorjaar.

De zwarte ridder uit Dedemsvaart.

Een hele generatie dwerg-vlinderstruiken staat op. Althans, veel daarvan groeien zoals deze meer spreidend dan opgaand. Ze zijn bijna allemaal infertiel waardoor ze langer bloeien en zich niet uitzaaien.
De Dreaming serie is geselecteerd door Peter Podaras uit Californië.

Door hun lange bloei en compacte spreidende groei zijn ze ook geschikt om in pot te houden.

Deze dwerg-Buddleja groeit breed uit en maakt lange pluimen.

Ze maakt zijscheuten en bloeit daardoor lang.

Knip haar net als de andere vlinderstruiken in het voorjaar diep terug zodat ze mooi vol blijft.

Uit de Humdinger serie van Walters Gardens.

Nog een dwerg vorm uit de Humdinger serie van Walters Gardens. 'Humdinger' betekent zoveel als spectaculair opwindend. De kleur van de tot 20 cm lange pluimen draagt hier stevig aan bij.

'Magenta Munchkin' bloeit vroeg en lang.

Diep terugsnoeien in het voorjaar.

Zeer lange (40 cm) zoet geurende aren met zacht paars blauwe bloemen heeft deze onbekende cultivar.

Het is een van de meest aantrekkelijke cultivars voor insecten.

Wij mensen moeten haar nog ontdekken.

Dit is volgens de Royal Horticultural Society de beste roze, vandaar de 'Award of Garden Merrit' die in 2010 nog werd bevestigd.

De beste roze onder de klassieke roze vlinderstruiken dus.

Een flinke struik die elk voorjaar diep moet worden teruggesnoeid.

Plenty, pretty, pink.

Een van de meest succesvolle vlinderstruiken ooit en nog steeds een van de beste roze.

Gevonden in de VS en in 1942 geintroduceerd door Karle A. Lucal.

Door de RHS bekroond met een AGM in 1950 en 1984 en nogmaals bevestigd in 2010.

Zeer groeikrachtig, aren tot 40 cm lang.

Sinds 1945 een van de beste witte vlinderstruiken.

door de RHS onderscheiden met een Award of Garden Merit in 1993 die werd herbevestigd na nieuwe trials in 2010.

De aren zijn 30 tot 35 cm lang.

Weldadig wit.

Deze recente introductie heeft extreem lange doorbuigende bloem-aren. Ze worden tot 50 cm lang. Door de hangende bloemen lijkt ze inderdaad op blauwe regen.

Uitgebloeide pluimen wegknippen bevordert herbloei.

Ze kan ook in pot worden gehouden.

Net als de rest in het voorjaar stevig terugsnoeien.

Deze fantastische kruising van Buddleja crispa met Buddleja loricata werd al in 1994 gemaakt door Peter Moore, van Longstock Park Nursery in Hampshire. Ze werd pas in 2007 geïntroduceerd. Ze is compact en half bladhoudend met heerlijk zilver grijs blad. Van regen worden de bloemetjes bruin. Knip ze er dan even af, er komen, zomer en bijna zelfs in de winter, snel weer nieuwe.
Een plant naar mijn hart ook omdat het hier niet hoofdzakelijk om de geurige bloemen gaat.

Buddleja x weyeriana is pionierswerk verricht tijdens de eerste wereldoorlog door Major van de Weyer in zijn Corfe Castle in Dorset. Hij was de eerste die gericht de kruising Buddleja davidii x globosa maakte.
'Moonlight' is een van zijn twee eerste geslaagde kruisingen en nog steeds een van de beste.

Ze vormt een open struik die elk voorjaar diep moet worden terug gesnoeid om netjes te blijven.