Dit is vanwege mijn liefde voor mediterrane planten.

Het is een van de meest grijze planten die het in ons klimaat nog goed doen.

Het wit-grijze blad is viltig behaard. De bloemen zijn klein en onopvallend. Het gaat bij deze vooral om het heerlijke bolletje grijs blad voor je zonneborder.
Ze groeit vanzelf als een bolletje, maar je mag het nog wat ronder knippen.

'Blue Towers' is een kruising van Baptisia australis x Baptisia alba (lactea). Het is een sterk opgaande meer vertikale plant met tot 50 cm lange bloeiaren en grijs-blauwe stengels. Doordat ze weinig basaal blad heeft kan ze makkelijker met andere planten worden gecombineerd.

Alle Baptisia zijn langlevende, goed winterharde planten. De meeste worden op den duur vrij fors en groeien tamelijk breed uit.

Baptisia is volop in beweging en we genieten van de vele bijzondere introducties zoals deze. Het is vooral een Amerikaanse aangelegenheid. Ook dit is een Amerikaanse vondst. De naam slaat op chocolade die ontbitterd is onder andere voor gebruik in ijs.
(Een proces uitgevonden door Coenraad Johannes van Houten.)
Baptisia is in Nederland volledig winterhard.

Het is een van de vroegst bloeiende prairieplanten.

Al jaren wordt er in dit geslacht driftig veredeld door professionele liefhebbers. We zijn daar erg blij mee. De nieuwe cultivars hebben opvallende kleuren en bloemen die goed boven het blad staan.
Deze is van Hans Hansen die 14 jaar kruisingen van wildvormen uit Texas en Oklahoma selecteerde. Het blad is blauw-groen de stelen zijn donker grijs. Het jonge blad heeft een bronzen waas. Ze vormt een volle compacte zeer standvastige struik.

Ervaar hoe spannend de aanvankelijk kale grijs-groene stengels in het voorjaar als speren uit de grond schieten.
Het geweldige blauw-groen driedelig blad ontwikkeld zich iets later. De bloeiaren tonen de verwantschap met lupine. Mauve met donker blauwe of indigo merken, bloemen 2-2,5 cm lang. makkelijk, maar minder geschikt voor al te zware vochtige grond.

Prachtig prairie spul.

De bloemen van deze spectaculaire recente introductie van Chicago Botanic Garden zijn bijzonder violet-bruin met een geel keeltje. Het blad is wat grijs-blauw.
De bloemen staan in lange aren duidelijk zichtbaar boven het blad.
Baptisia is voor de prairiebegrippen een van de eerste bloeiers.
Dit is de kruising van B. australis x B. sphaerocarpa van die laatste komt dat toefje geel.
Eenmaal standgevat zeer langlevend en sterk.

Concurrerend met Pulmonaria om het meest zilveren blad. De groene aders accentueren het zilver. De lieve bloemetjes zweven daar boven aan dunne steeltjes..

Een cult-plant nog steeds,ik weet niet precies waarom ook alweer. Maar zeker niet onaardig.

Een bus Engelse tuinreizigers voldoet meestal om onze hele voorraad te plunderen.

Dit kleurspektakel werd in 1999 gevonden door professor Michael Dirr van Georgia University als toevalszaailing van een open bestoven Buddleja × weyeriana 'Honeycomb'. 'Honeycomb' heeft bolle donker gele schermen en zorgt voor die diepe intense kleur.
'Attraction' is vitale gezonde struik die elk voorjaar tot ongeveer 30-40 cm terug moet worden gesnoeid.

Het is een snackbar voor vlinders.

Daar is ie dan eindelijk, die waanzinnig veelkleurige hippie van een plant.

Het is een kruising van de gele Buddleja weyeriana 'Honey Comb' met een gewone Buddleja davidii.

Vlinders zijn hier minstens zo dol op als ik.

Helaas nog schaars.

Deze fantastische cultivar, vermoedelijk een spontane kruising van Buddleja davidii en Buddleja fallowiana, werd in 1940 gevonden bij kasteel Lochinch in Schotland.
Kenmerkend zijn het zilver-grijze blad en de geurende violet-blauwe bloemen met een oranje oogje.

In het voorjaar diep snoeien, dan blijft het een vitale volle struik.

Mijn favoriete vlinderstruik.

Deze heeft als een bloemfontein van die lange elegant doorbuigende hangende takken vol zacht violette bloemen.

Ze bloeit op oud hout, dus niet snoeien in het voorjaar. Snoei is bij nauwelijks nodig vanwege de doorgebogen groeiwijze.

Romantisch, verfijnd en zacht.

Dat heerlijk violet van de geurende bloemetjes wordt nog lekkerder door die achtergrond van smal zilvergrijs blad aan elegant doorbuigende takken.

Het is een struik voor de volle zon die weinig onderhoud vraagt.

Ze bloeit op tweejarig hout en wordt daarom niet jaarlijks gesnoeid. Een oudere struik mag af en toe wat verjongd worden door oude takken diep in de struik weg te snoeien.

Deze selectie van Mien Ruys uit circa 1959 is wereldwijd een van de de meest succesvolle vlinderstruiken.
Wellicht heeft dat iets te maken met de indrukwekkende kleur. De aren zijn niet zo groot en het blad moest idealiter wat grijzer zijn.
Het is nog steeds de donkerste van allemaal.
Forse vitale struik, dus stevig terugzetten in het voorjaar.

De zwarte ridder uit Dedemsvaart.

De dikke zeer lange (44 cm) bloempluimen zijn zeer intensief paars-blauw van kleur. Het blad is grijs.

Snoei de struik in april tot ongeveer 30 a 40 cm terug.

Deze recente en nog zeldzame cultivar is meest blauwe die er is en om die reden ook prijswinnend.

Voor heerlijk 'vlinders in je struik' gevoel.

Forse prijswinnende vlinderstruik met zeer dikke, lange, vertakkende bloempluimen.

Ze bloeit lang omdat ze geen zaad vormt en zaait zich dus ook niet hinderlijk uit.

Buddleja davidii is een makkelijke struik met grijs blad, voor elke standplaats. Snoei ze in het voorjaar van jongs af aan diep terug om ze vol te houden.

Verwen je vlinders.

Griffin is de proeftuin van Georgia University.

Op zoek naar de beste Buddleja vonden ze daar deze blauwe.

Uitstekend, maar nipt niet de aller blauwste.

De aren zijn 20 tot 25 cm het blad is aangenaam groen-grijs.

'Griffin' is een goeie uit Georgia.

Een fantastische compacte dwergvorm met zilver blad, echt een balletje.

De bloemen zijn steriel, de struik kan daarom gemakkelijk tot oktober doorbloeien, uitgebloeide aren wegknippen helpt ook.

Zeer zeldzaam en weinig gekend, maar veel gevraagd na het zien in onze tuin.

Ik ben erg blij dat we hem hier nu ook eindelijk weer eens kunnen aanbieden.

Sinds 1945 een van de beste witte vlinderstruiken.

door de RHS onderscheiden met een Award of Garden Merit in 1993 die werd herbevestigd na nieuwe trials in 2010.

De aren zijn 30 tot 35 cm lang.

Weldadig wit.

De kruising van Buddleja davidii x globosa werd voor het eerst gemaakt tijdens de eerste wereldoorlog door majoor William van de Weyer. De bolle bloemen geuren zoet en ze bloeit net als de meeste op eenjarig hout. Snoei ze niet te diep tot zo'n 60 cm in het voorjaar of direct na de bloei. Onder andere koolwitje, citroenvlinder, kleine en grote vos, atalantavlinder zijn er dol op.

Een zonnetje in je tuin.