In de verte op lavendel lijkende geur. Vandaar de volksnaam.
Compacte groei in een klein hoekig bolletje dat mooi vol blijft in het hart
Driehoekig blad als bij T. carnosus en T. camphoratus maar dan wat fijner.
Kan net als citroentijm wat last hebben van strenge vorst.
Bijzonder zeldzaam en geurig.
Zowel voor de keuken als voor de tuin. Veel compacter en aromatischer dan de gewone gezaaide wintertijm, het blad is stevig en een beetje dikvlezig.
Een heerlijk, net bol struikje.
Een van de beste voor keukengebruik.
Een wild gevonden heerlijke warm en fruitige keukentijm.
Ze hebben daar in het wild in de Haute Provence heel veel verschillende geurtjes. Ik kan daar eindeloos rondsnuffelen.
In de winter is het waar ze groeien veel kouder dan hier. Maar ook niet erg nat.
Dus hoe kouder hoe beter, mits hoog en droog.
Voor je mediterrane gerechten zijn deze tijmsoorten subliem.
Deze heerlijke bijzondere geur ben ik wel vaker in het wild tegengekomen in zuid Frankrijk: sinaasappel met een vleugje badedas kun je het noemen.
Wel meer iets voor heilzame verkwikkende thee met wat honing, dan in gerechten.
Het blad is grijs-groen.
Fris en fruitig in ieder geval.
Heerlijk en rijk bloeiend.
Heeft een aangenaam fruitige geur, net als 'Fragrantissimus'.
Vormt een net bolrond polletje.
Fantastisch warm van geur, dit schreeuwt gewoon om culinaire experimenten.
Ook voor een tisane of kruiden infuus, ik mag het officieel helaas geen kruidenthee noemen, zeer geschikt.
Bijzonder geschikt voor keukengebruik.
Sterk lijkend op Thymus vulgaris 'Compactus' maar met een iets mooiere uniform ronde compacte habitus en wellicht ook wat welriekender.
Voor de professionele tijm kweker en tijm gebruiker.
Dit is je professionele keukentijm.
Zilverbont langwerpig smal blad, met de geur en eigenschappen van gewone keukentijm. Voor siergebruik en voor de keuken. Soms verward met Thymus citriodorus ('Silver Queen'). De juiste naam is makkelijk te achterhalen door aan de plant te snuffelen. Het ronde blad van. Thymus citriodorus is een kenmerk voor gevorderden.
Bonte salie is goud, tijm is zilver.
Deze kwam uit Spanje verbasterd tot ons als; Thymus faustini en bleek volledig winterhard.
Het is de recent ontdekte kruising uit de streek van Murcia van waarschijnlijk T. mastichina subsp. mastichina met T. granatensis subsp. micranthus en dat is een spannende combinatie.
Vooral de matig winterharde mastichina is heerlijk en bijzonder van geur.
De geur van tomillo maakt mij gelukkig.
Kan klimmen of min of meer vrij staan met doorbuigende takken. Wel liefst voor een warme muur.
De bloem verspreidt een zeer sterke jasmijn-geur.
Bladhoudend met glanzend donkergroen, leerachtig blad.
Dit schatje wordt wel mediterraan maar eigenlijk is het een subtropische soort uit Azië. Ze doen het bij ons nog best prima in de volle grond tegen een zuidmuur op een beschutte plek. Je kunt ze ook in een pot zetten en koel, met licht overwinteren.
Deze is nieuw, de witte hadden we al veel langer en staat ook al jaren in onze tuin.
Van jasmijn krijg je nooit genoeg.
Borage bloemetjes uit Oost Europa, maar dan met leuk gekrulde slipjes aan de bloemblaadjes. Gedraaid zoals de propellertjes die we als kinderen op de kermis wonnen. Bloeit vroeg voordat het grote blad verschijnt. Bloem, blad en wortel worden in Turkije gegeten als 'aci hodan'.
Ze woekert een beetje met rhizomen, dus een goede bodembedekker zelfs voor droge schaduw.
Voor een rijk onbekomkommerd schaduw plekje.
De grootste bijna inheemse klaver is best wel spectaculair voor een heemplant.
Een heerlijk ding waar nuttige insecten van meegenieten.
Puur natuur en zeer makkelijk.
Middellandse zee blauw uit Zuid Amerika, maar dan nog intensiever, nog meer 'wow!'.
Een potplant uit de asclepias familie, zijdeplant. De vrucht in de vorm van een 6 cm lange peul is gevuld met de zachtste zijde. Met die pluk zijde wol ga je onwillekeurig over je bovenlip strijken tijdens de zaadoogst.
Toppen mag, in het voorjaar.
Vorstvrij overwinteren, of jaarlijks zaaien als eenjarige.
Net als 'Emblue' een compacte bossige struik die ook in pot kan worden gehouden.
Matig grootvruchtig maar redelijk zelfbestuivend hoewel kruisbestuiving grotere vruchten geeft.
Een hybride ras met een zeer goede smaak ontstaan uit de kruising van Vaccinium corymbosum met Vaccinium angustifolium.
Klein maar fijn.
Een Amerkaans ras uit 1954.
Bijzonder grote, bedauwde goed bewaarbare vruchten met een aangename smaak.
Productief en droogteresistent.
Oogst: vier weken vanaf eind juli.
Een gemakkelijke ziektevrije struik. Goed zelfbestuivend voor oogst in juli.
Grote zoete vruchten, best vers van de struik gegeten, of tot maximaal na een week bewaren in de koelkast. Uiteraard behoren een luxe confiture of wijn ook tot de mogelijkheden.
Vanwege de bossige groei kan deze ook prima in pot. Liefst wat zuur, humeus en vochtig.
Grote rijkdom.
Veenbessen groeien zodevormend, kruipend met tot 2 meter lange stengels. De vruchten zijn zeer rijk aan antioxidanten. Het is het wetenschappelijk bewezen wondermiddel bij blaasproblemen.
Ze vragen vochtige zure grond en zijn verder niet veeleisend.
Meestal verwerkt gegeten, als in 'cranberry sauce', jam, of sap.
Een superfruit.
Deze stinkt, maar het is een waardevolle heemplant voor vochtige plekjes waar nuttige insecten veel baat bij hebben.
Ik maakte er ooit preparaat van dat volgens Rudolf Steiner tegen nachtvorst zou beschermen. Een beetje raadselachtig en lastig te bewijzen of het echt werkt dus ik heb nog flesjes over.
We houden van haar omdat ze hier thuis hoort maar je maakt er geen sier mee.
Familie van de eenbes, uit Centraal- en Zuid-Europa, Siberië, China en Korea.
De mysterieuze bloemen vind ik fantastisch. Maar het blad is zeker zo spectaculair. Ze groeien aanvankelijk traag. De opkweek duurt jaren. maar als ze een paar jaar in de volle grond staan ploppen ze in het voorjaar met hun prachtige gerimpeld blad als paddestoelen uit de grond. De bloemstengels volgen dan al snel.
Geliefd bij slakken, maar uitstekend winterhard en lang levend.
Nu ik lees dat ze door Christopher Loyd en Fergus Garrett in het wild werd gevonden in Turkije begrijp ik waarom ik meteen zo enthousiast werd toen ik haar voor het eerst zag.
Ze bloeit explosief en lang en is sterk vertakkend vanuit dikke stengels. Bovendien is ze goed vast.
Opnieuw een uitstekend medicijn tegen geelvrees.
Deze kruising van de Engelse nationale collectiehouders Vic Johnstone en Claire Wilson werd op Hampton Court Flower Show in 2003 in ons bijzijn geïntroduceerd. Het is als alle toortsen een elegante architectonische plant. Voor niet te rijke vochthoudende grond.
Clementineis is redelijk betrouwbaar vast.
Vertakkende bloeistengels met een heerlijk kleurtje.
Een stevige vaste toorts in een warme kleur.
De bloemen zijn licht okergeel met een rood hart. In de Cotswolds wordt aardig wat aangerommeld met Verbascum met heel aardig resultaat.
De meeste soorten Verbascum zijn vast en leven en bloeien altijd meerdere jaren, maar de meest bekende zijn tweejarig. Dat lijdt tot verwarring.
De onze zijn allemaal vast, tenzij duidelijk anders vermeld.
Deze dwerg Verbascum is een kort levende vaste plant.
Bijzonder is het purperrode hart van de gele bloemen. Ze kan voorin je border of in potten gecombineerd met andere leukerds zoals Salvia in een gekke kleur.
Ze doet mij denken aan Verbascum chaixii. Ik heb niet kunnen achterhalen hoe verwant ze daar mee is.
Deze grote toorts met grijsgroen blad in een rozet heeft heerlijk zacht gele bloemen aan vertakkende stengels.
Ze maakt geen zaad en bloeit daardoor zeer lang.
Het is een kort levende vaste plant die wordt vermeerderd door wortelstek.
Door de RHS onderscheiden met een Award of Garden Merrit.
Vaste toortsen zijn kort levende vaste planten. Dat betekent dat je er, als ze op de juiste plek staan, tot wel 10 jaar lang plezier van kunt hebben. Ze hebben een voorkeur voor zandige of doorlatende kalkhoudende grond.
Ze zorgen voor een verticaal, bloemrijk hoogtepunt in je combinaties met schotelvormige bloemen of schermbloemigen.
A lot less lavender though than I expected.